0029 Józef Czapski – o uczeniu się i nauczaniu sztuki

Abstract

Tematem artykułu są zagadnienia formacji intelektualnej i artystycznej. Z niezwykle bogatego bagażu życiowego i intelektualnego Józefa Czapskiego (1896–1993) – malarza i pisarza – autorka wybiera doświadczenia, jakie zdobył współtworząc grupę kapistów, czyli grono inicjatorów studenckiego wyjazdu do Paryża pod kierunkiem profesora Józefa Pankiewicza, które z czasem przerodziło się w grupę samokształceniową. Sam profesor dla Czapskiego stał się później ważną postacią. Spacery po Luwrze, jakie organizował nie tylko dla swoich studentów, utrwalone zostały przez Czapskiego w książce-rozmowie. Istnieje zapewne związek pomiędzy paryskim doświadczeniem młodego malarza a sytuacją, kiedy po latach , paryski emigrant Józef Czapski wprowadzał innych w świat malarstwa, a czynił to zarówno w swoich esejach, jak i podczas spacerów na wzór tych, na które zaprosił go Pankiewicz. Właśnie ten moment, który przesądza, że uczeń, świadomie przyglądając się swojemu mistrzowi, z czasem staje się mistrzem dla innych, jest przedmiotem niniejszych rozważań.