0248 Strach przed bliskim Innym. Czy w powojennej historii sztuki niemieckiej jest miejsce na "funkcjonariuszy państwowych"?

Justyna Balisz-Schmelz

doi:10.11588/riha.2020.0.76081

0248 Strach przed bliskim Innym. Czy w powojennej historii sztuki niemieckiej jest miejsce na "funkcjonariuszy państwowych"?

Justyna Balisz-Schmelz (Author)

Historyczka i krytyczka sztuki, absolwentka historii sztuki Uniwersytetu Jagiellońskiego, w latach 2005–2010 studiowała historię sztuki oraz wiedzę o teatrze na Humboldt-Universität, a następnie na Freie Universität w Berlinie. Obecnie adiunkt w Zakładzie Historii Sztuki i Kultury Nowoczesnej Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego, wykłada również na Wydziale Polonistyki Uniwersytetu Jagiellońskiego. Współpracowała z Centrum Badań Historycznych PAN w Berlinie przy redakcji Modi memorandi. Leksykonu kultury pamięci. Autorka książki Przeszłość niepokonana. Sztuka niemiecka po 1945 roku jako przestrzeń i medium pamięci (2018). Publikowała artykuły w czasopismach naukowych (m.in. „Przegląd Zachodni”, „Jahrbuch der Deutschen Akademie der Wissenschaften zu Berlin”, „Folia Historiae Artium”, „Zeszyty Artystyczne”, „Widok”) i pracach zbiorowych, m.in. Display. Strategie wystawiania i Polish Avant-garde in Berlin. Autorka m.in. kilkudziesięciu tekstów krytycznych (w pismach „Obieg”, „Szum”, „Fragile”). Jej zainteresowania naukowe skupiają się na sztuce niemieckiej po 1945 roku, bilateralnych relacjach artystycznych niemiecko-polskich i niemiecko-niemieckich; bada również możliwość aplikacji kulturoznawczych teorii pamięci zbiorowej na polu sztuk wizualnych.

Identifiers (Article)

DOI: https://doi.org/10.11588/riha.2020.0.76081

Identifiers (Files)

URN: http://nbn-resolving.de/urn:nbn:de:bsz:16-riha-76081-69847 (PDF (Język Polski))

Abstract

Artykuł skupia się na zasadniczym problemie metodologicznym powojennej historii sztuki niemieckiej jakim jest konieczność połączenia w spójną narrację dwóch diametralnie odmiennych perspektyw: wschodnio i zachodnioniemieckiej. Rekonstrukcje kluczowych wystaw oraz kontrowersji narosłych wokół sztuki wschodnioniemieckiej po 1989 roku wskazują na to, że rewizja kanonu historyczno-artystycznego może napotykać na znacznie większe trudności wówczas, gdy wymaga to nie tyle przyjęcia perspektywy dalekiego Innego (etnicznego, kulturowego), lecz uwzględnienia perspektywy bliskiego Innego (politycznego, ideologicznego). Przykład Niemiec po 1989 roku pokazuje jak problematyczne bywa włączenie takiej bliskiej Inności do jednej narracji historyczno-artystycznej zwłaszcza wówczas, gdy zachodzi przy tym konieczność przewartościowania wykształconego na Zachodzie pojęcia sztuki, a także krytycznego przemyślenia na nowo własnej tożsamości.

0248 Strach przed bliskim Innym. Czy w powojennej historii sztuki niemieckiej jest miejsce na "funkcjonariuszy państwowych"?

Identifiers (Article)

Identifiers (Files)

Abstract

Statistics

License